ASPEKT KLINICZNY KANDYDOZY, STOSOWANE LEKI I MECHANIZMY OPORNOŚCI PATOGENU CANDIDA ALBICANS

Almira Ibragimova

Wydział Biologii
Uniwersytet Warszawski

a.ibragimova@student.uw.edu.pl

Candida albicans jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem grzyba ludzkiej mikroflory; bezobjawowo kolonizuje on wiele obszarów ciała, zwłaszcza układ pokarmowy i moczowo-płciowy. Skuteczność leczenia chorób powodowanych przez C. albicans zależy od zdolności tego grzyba do tworzenia biofilmu – przestrzennie uorganizowanej społeczności komórek. Biofilm C. albicans jest z natury oporny na konwencjonalne leki przeciwgrzybicze i układ odpornościowy gospodarza, co sprawia, że infekcje oparte na biofilmie stanowią poważne wyzwanie kliniczne. W niniejszej pracy zostały opisane różne postaci kandydozy, stosowane leki i mechanizm ich działania, a także zostały uwzględnione mechanizmy oporności C. albicans.

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

%d blogerów lubi to: